donderdag 27 juni 2019

30 x Weemoedt

De omslag van Liefdewerk oud papier. De beste verhalen van Lévi Weemoedt toont een schrijver aan de arbeid. De gekwelde uitdrukking op diens gezicht en zijn verdere lichaamstaal beloven niet veel goeds. En is de Escherachtige manier waarop de velletjes gebruikt schrijfpapier overgaan in vogels in hun vlucht een verwijzing naar het nooit eindigende karakter van dit schrijfgevecht? Of eerder naar de kwaliteit van het werk? Ik voel het meest voor de laatste interpretatie, want veel van de dertig korte verhalen in deze verzamelbundel uit 1980 zijn hoogtepuntjes in het genre: verrassend, humoristisch, speels en vlot geschreven. Vlaardingen en omgeving, de plek waar Weemoedt opgroeide, is een regelmatig terugkerende locatie. Dat geldt ook voor Leiden, waar hij Nederlands studeerde. Voeg daarbij dat de meeste verhalen door een ‘ik’ worden verteld, en je hebt te maken met een bundel die heel persoonlijk aanvoelt.

Een voorbeeld.

De jonge Levi Weemoedt scheurt graag samen met zijn neefje op de Solex van zijn moeder door het platteland rondom Vlaardingen. Wanneer de inhoud van de benzinetank het toelaat kan zelfs Hoek van Holland een bestemming zijn.  En dat alles volgas, als echte coureurs. Ze voelen zich oppermachtig en laten dat de overige weggebruikers dan ook merken door ze rakelings te passeren en gekke bekken te trekken. Tijdens een van die tochten, op de terugweg naar Vlaardingen, komen ze achterop een oud heertje die tevreden pijprokend met zijn Solex eveneens richting Vlaardingen tuft. Dat is hun volgende slachtoffer, de neef zal hem rakelings passeren en Levi zal staand op de achterste pedalen de man eens aan het schrikken maken en hem de berm injagen. Maar ze hebben het benzineniveau iets te optimistisch ingeschat, want precies op het moment dat ze het mannetje voorbijgaan lijken te gaan stopt hun Solex ermee. En belanden ze, pogend vaart te houden door mee te trappen, zelf in de berm. Dan blijkt het mannetje een vrome gelovige die hen, na uit zijn zakbijbeltje een passage over ‘kwaad doen’ heeft voorgelezen, zijn andere wang toekeert, wat benzine uit zijn eigen tank overhevelt naar hun tank, vervolgens op zijn Solex stapt en zijn weg vervolgt. Ook Lévi en zijn neefje stappen weer op. En net als Lévi overweegt om het mannetje tijdens het inhalen een dankbare blik toe te werpen, staat zijn neefje op en brult de man ‘ouwe tyfuslul!!’ in het gezicht.

Een mooi afgerond verhaal, waarin je in nauwelijks zeven bladzijden een jongenswereld en een leermoment krijgt voorgeschoteld, met een schitterende uitsmijter aan het slot.

Lévi Weemoedt
Liefdewerk oud papier. De beste verhalen van Lévi Weemoedt
206 blz
Uitgeverij Contact