Wat ik doe wanneer ik even genoeg heb van lezen? Van doorwrochte verhaallijnen, gedurfde verteltechnieken en stilistische hoogstandjes? Dan trek ik een boek van
Nicolien Mizee uit de kast. Meestal het laatst verschenen deel met faxen aan Ger, of anders herlees ik een van haar vroege romans. Literaire fijnproeverij is daarin ver te zoeken, je krijgt wat je leest. Maar het is creatief, o zo geestig en vooral verslavend.
Voor wie Mizee en haar werk niet kent: een jonge vrouw in Haarlem; haar middelbare school niet afgemaakt, en verder ook ongeschikt voor het leven van alledag; leefde tot haar 35ste van een bijstandsuitkering en wat haar ouders haar toeschoven; kluste daarnaast bij als huisschilder en als naaktmodel voor amateurkunstenaars; raakte aan het schrijven, bezocht vanaf 1993 gedurende enkele jaren de Schrijversvakschool en groeide zo naar zelfstandigheid. Publiceerde haar eerste boek in 2000, is inmiddels een succesvol auteur. En dit alles flink autobiografisch.
Op die Schrijversvakschool kreeg Mizee les van Ger Beukenkamp, een bekende schrijver van scenario’s voor televisieseries. Hij werd haar grote idool. Jarenlang schreef zij hem, bij vlagen dagelijks, faxen over wat ze meemaakte en dacht. Beukenkamp noemde haar in een interview met de Volkskrant ooit ‘mijn privécolumnist’. Vanaf 2017 worden de faxen gepubliceerd.
Mizee werd zelf ook schrijfdocent, aan de Schrijversvakschool én aan de Amsterdamse Volksuniversiteit. Daarover schreef ze stukjes voor de NRC en andere bladen. Het zijn deze teksten die zijn gebundeld in
De Grote Wil en andere schrijflesverhalen. Mizee beschrijft hoe ze, per les, haar twaalf studenten laat kennismaken met een aspect van de schrijverij. Dat zijn, vrijwel zonder uitzondering, zaken die met de techniek van het schrijven te maken hebben. Die kan ze de studenten bijbrengen, ze ermee laten oefenen en de resultaten ervan klassikaal bespreken. Wie zich voor de cursus had ingeschreven met de verwachting dat het ook over gevoel of emoties zou gaan krijgt een teleurstelling te verwerken. Dat kan je niet aanleren, vindt Mizee, dat moet vooral uit jezelf komen. En eerlijk gezegd is Mizee daar ook niet zo van. Hoewel …… op een van de cursisten, de al wat oudere Rob, raakt ze verliefd. Ze trouwt met hem.
Nicolien Mizee / De Grote Wil en andere schrijflesverhalen / 112 blz / Nijgh & Van Ditmar, 2020
