Deze keer is de hoofdpersoon Guggenheimer. We kennen hem uit drie eerdere boeken, waarin hij achtereenvolgens televisieproducent, reclameman en uitgever was. Ditmaal gaat hij in de mode. Omdat hij zich ergert aan de fantasieloze manier waarop de vrouwen in Gent zich kleden. Maar voor hij tot actie overgaat, brengt hij de helft van het boek in Guggenheimer-stijl door. Om een alinea te citeren: 'Wat ga ik dan wel doen vandaag? Ik weet het bij god niet. Wat rondlummelen, een tijdje niets doen, een paar uren zinloos stukslaan, de pijp aan Maarten geven, op m'n lamme kloten zitten, de minuten aftellen alsof het seconden zijn ...'. In deze ledigheid is alle ruimte om Guggenheimers gedachten weer te geven. En omdat hij over alles en iedereen een uitgesproken mening heeft, is dit eigenlijk het aardigste onderdeel van het boek. Of het nu Bruine Mannen, homo's, lesbo's, echtparen op leeftijd of invaliden zijn, Guggenheimer neemt geen blad voor de mond. De recensent van De Standaard had het in dit opzicht over 'hersenschokkende onzin'. Een rake typering.
Van die meer dan 60 boeken van Brusselmans heb ik in de loop der jaren zo ongeveer de helft gelezen. En wat mij zelf verbaast is dat ik ook dit boek weer met plezier heb gelezen. Het mag dan nergens over gaan, maar Brusselmans weet met dat 'niets' meesterlijk een boek te vullen. Op naar de volgende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten