De afgelopen dagen luisterde ik een tweede roman van hem, Een tweede leven. In 1936 verschenen als Green Gates. Het is het verhaal van Tom Baldwin, hoofdkassier bij een verzekeringsmaatschappij in Londen, die na een lange loopbaan waarin het werk altijd op de eerste plaats kwam met pensioen gaat. Opnieuw een doodgewoon thema, dat de eerste maanden van zijn pensioen ook verder wordt ingevuld met tal van andere doodgewone ervaringen. Zo probeert hij het ‘zwarte gat’ te vermijden door de tuin groots aan te pakken. En doet hij zijn best om tijdens het avondeten, waar hij tot voorheen vertelde over zijn werk, nu met zijn echtgenote Edith andere onderwerpen uit te spitten. Maar al gauw ontdekken ze dat zo’n half-dwangmatige houding iets geforceerds heeft. Terwijl ze toch oprecht van de verandering in hun leven een succes willen maken.
Tijdens een wandeling in een dorpje verderop zien ze een nieuwbouwwijk in aanbouw. Veel kleinschaliger dan de voorstad van Londen waar ze wonen. En veel landelijker gelegen. Een van de zogenoemde Metrolands, wijken met een directe metroverbinding met de stad die vanaf de jaren twintig rondom Londen werden aangelegd, Ze raken direct verliefd, maar gaat het ze lukken om daar een huis te kopen? En, net zo belangrijk, hun toch ietwat gedateerde huis en inrichting te verkopen? En hoe moet dat, vrienden maken in een heel nieuw omgeving?
Ook Een tweede leven heeft het luchtige dat ik eerder zo waardeerde. En de diepgang. Halverwege het boek zijn Tom en Edith je kinderen geworden, wil je dat het goed met ze afloopt. Is dit simpele verhaal een pageturner geworden. Die door Adeline van Lier, die de juiste toon weet te treffen, iets tussen verwondering en aanmoediging in, met enthousiasme wordt voorgelezen.
R.C. Sherriff / Een tweede leven / Vertaald uit het Engels, Green Gates, door Inge Kok / Luisterboek, voorgelezen door Adeline van Lier / 10 uur en 7 minuten / Atlas Contact, via Storytel