Moord in een besneeuwde wereld

Op Ballyglass House, diep in het Ierse binnenland, wordt in 1957 een dominee die daar als vriend van de familie logeert midden in de nacht op gruwelijke wijze vermoord. Een messteek diep in de hals is hem fataal, en terwijl hij sterft worden zijn geslachtsdelen afgesneden. Vanuit het hoofdbureau van de landelijke politie in Dublin wordt Detective Inspector St John Strafford belast met het onderzoek. Hijzelf is ook opgegroeid op een dergelijk landgoed, weet om te gaan met de eigenaardigheden van de bewoners van Ballyglass maar tast toch lange tijd in het duister. Samen met zijn assistent, de jonge Sergeant Jenkins, weet hij de zaak uiteindelijk op te lossen.

Bovenstaande tekst over Snow van John Banville  zou evengoed betrekking kunnen hebben op een detective van Agatha Christie of een van haar epigonen. Banville speelt ook een beetje met dat gegeven wanneer hij Jenkins laat zeggen ‘Maybe they all did it’, Jenkins said with a snicker. ‘Like in the book by what’s-her-name.’ Maar er is een wezenlijk onderscheid tussen deze detective van Banville en die van Christie: de stijl. Banville, in de eerste plaats én al heel lang een auteur van literaire romans, biedt een veel rijkere sfeertekening. Waar het bij Christie vooral gaat om het ontwarren van de puzzel, daar investeert Banville wezenlijk in de psychologie van zijn personages, vooral die van de hoofdpersoon, Strafford. Een vergelijking met de Maigret-verhalen van Georges Simenon snijdt meer hout.

Hevige sneeuwval, de afgelegen locatie en de moeizame wijze waarop de inspecteur zich daar doorheen beweegt, spiegelen in hun geslotenheid in zekere mate zijn zoektocht naar de dader en diens motieven. Dat is mooi gedaan. Banville schreef altijd al detectives naast zijn literaire werk, maar deed dat tot nu toe onder het pseudoniem Benjamin Black. Dit is de eerste krimi onder zijn eigen naam.

Snow / John Banville / 336 blz / Faber, 2020