Het verhaal wordt genoteerd door Jákob Hemmelbahn, een oudere schrijver die in een groot huis aan een rivier woont. Zijn ouders zijn ooit Hongarije ontvlucht, een gegeven dat de zoon al die jaren later nog steeds een gevoel van mededogen met vluchtelingen bezorgt. En vluchtelingen zijn er, nu de orkaan der orkanen het water heeft opgedreven en hele streken onder water zijn komen te staan.
Jákob, sinds enkele jaren weduwnaar, woont alleen in zijn grote huis. De boerderij van zijn buurman Kees is onder water verdwenen, en Kees zal de eerste van velen zijn die door Jákob worden opgevangen. Jákob wordt door de instanties ook ingezet om de stroom vluchtelingen te administreren. Hij ondervraagt ze wanneer ze zich aanmelden en sjoemelt af en toe een beetje bij het noteren van de gegevens: big brother hoeft immers niet álles van je te weten…
Ik las de roman als luisterboek, door Van Dis zelf voorgelezen. Een groot voordeel, zeker bij het hartstochtelijke betoog dat dit boek is. Gal kun je ook uitspreken. De lezers van het papieren boek hebben weer een ander voordeel: de typografie van de tekst. Met een grote letter, hele passages – de president aan het woord – in vette knalrode hoofdletters en andere vrijheden is daar op dat vlak veel te beleven.
Eigenlijk is dit boek een kleine ideeënroman. Speels en creatief, maar ook vurig en woedend. Een Van Dis zoals je hem niet eerder las.
Adriaan van Dis / KliFi. Woede in de Republiek Nederland / Luisterboek, voorgelezen door de auteur / 3 uur en 42 minuten / Atlas Contact, 2021 / via Storytel