Tehuis gezocht voor kat

Weinig dingen geven mij meer voldoening dan een impulsaankoop in een mooie boekhandel. Gemiddeld een keer per week kom ik daar wel, meestal om een bepaald boek aan te schaffen. Toch loop ik altijd nog even langs de tafels en kasten. Je weet maar nooit.  The Travelling Cat Chronicles van Hiro Arikawa valt in de categorie impulsaankopen. Het is een roman van een in Japan heel bekende schrijfster waarin de hoofdpersoon per auto enkele reizen dwars door Japan onderneemt om vrienden uit zijn jeugd  te bezoeken. Op die tochten neemt hij zijn kat mee, en die kat is tevens een van de vertellers van het verhaal. Zo’n opvallend gegeven intrigeert me. Ik werd niet teleurgesteld.

De kat in kwestie is een zwerfkat. Nadat deze door een auto is aangereden ontfermt een jonge man, Satoru, zich over hem. Satoru noemt het diertje Nana, naar het Japanse woord ‘na’, wat ‘zeven’ betekent. Het is een verwijzing naar de gekrulde vorm van de staart van de kat. Nana heeft het naar zijn zin in zijn nieuwe huis en ook Satoru is gelukkig, omdat de kat hem doet denken aan een kat die hij ooit als jongetje had. Vijf jaar gaan rimpelloos voorbij, en dan kondigt Satoru plotsklaps aan dat hij niet langer voor Nana zal kunnen zorgen. Een reden daarvoor geeft hij niet. De volgende dag gaan ze samen op pad, op weg naar een jeugdvriend van Satoru die wellicht Nana’s nieuwe baasje zou kunnen worden. Het is de eerste van drie zulke reizen.

Satoru, die begin dertig is, heeft zijn jeugdvrienden in de meeste gevallen zo’n tien jaar of langer niet gezien. Omdat hij op jonge leeftijd zijn beide ouders verloor, betekenen zijn vrienden veel voor hem. Uit het bijpraten en het ophalen van gezamenlijke herinneringen leer je hem steeds beter kennen. En ga je inzien waarom de kat zo belangrijk is voor hem. Een nieuw huis voor Nana levert die bezoekjes echter niet op.

Op een vierde en laatste reis die Satoru met zijn kat onderneemt, naar het hoge noorden van Japan, vallen de laatste stukjes van de puzzel op hun plaats. Dan begrijp je ook waarom er voor Nana een nieuw tehuis moet worden gevonden. Het is een emotioneel en aangrijpend slotakkoord - het begrip tear-jerker dringt zich op - van een roman die tot dan toe vooral poëtisch van toon was, een zekere luchtigheid bewaarde. Arikawa houdt die twee uitersten echter perfect in balans.

Japan, een kat en de belofte van een ongewoon verhaal deden me het boek meenemen. Maar het was een uiterst plezierige verrassing om te ontdekken dat het hier om een onvervalste road novel gaat, een genre waar ik een voorliefde voor koester. Een verhaal over een reis waarbij de reis zelf, de reden waarom deze wordt gemaakt en hoe de reizigers die ondergaan belangrijker is dan de bestemming. Dit boek beantwoordt daar volledig aan. Maar het is wel mijn eerste road novel met een kat in een van de hoofdrollen.

Hiro Arikawa
The Travelling Cat Chronicles
250 blz
Doubleday

[ Nederlandstalige editie: Reisverslag van een kat ]