Lotte is geen ervaren wandelaar. Hikt toch wel aan tegen dagtochten van 20 à 25 kilometer door heuvelachtig terrein. Mét bepakking, mee te sjouwen in de rugzak van haar man. Maar ze is vastbesloten. Ze loopt precies dezelfde route als Emil, boekt dezelfde hotelletjes, als het kan zelfs dezelfde kamer als waarin hij had overnacht. Ondervraagt de hoteliers, mensen op de locaties die hij heeft bezocht - zoals een klooster en een galerie – en waarvan hij haar appjes had gestuurd. En ontdekt langzaamaan dat haar lieve en enthousiaste man haar nooit de hele waarheid heeft verteld over zijn vroegere leven. En merkt tegelijkertijd dat iemand haar volgt….
Anya Niewierra heeft ervoor gekozen parallel aan de hoofdlijn van haar verhaal, de wandeling van Lotte, een tweede lijn te plaatsen, waarin Emil door middel van brieven over zijn verleden vertelt. Voor mijn gevoel is dat een wat fantasieloze rechttoe rechtaan oplossing voor een compositorisch probleem, maar het werkt op zich wel. Ik luisterde het boek en vond het niet storend. Dat Niewierra onlangs voor De Camino – de Spaanse benaming voor de pelgrimstocht - de NS Publieksprijs 2023 won is geen verrassing. Het is een boek dat je, eenmaal begonnen, moeilijk kan wegleggen. Het heeft mij zo’n 60 kilometer doen wandelen, binnen anderhalve week. Boek op het hoofd.
Anya Niewierra / De Camino / Luisterboek, voorgelezen door Charlotte Lap / 13 uur en 3 minuten / Luitingh Sijthoff, via Storytel, 2021