Verstild door Japan

In deze korte roman gebeurt niet veel. Een jonge vrouw heeft haar al wat oudere moeder uitgenodigd voor een reisje door Japan. Zelf komen ze daar niet vandaan, de moeder is geboren in Hong Kong en lijkt, net als de dochter, in Australië te wonen. De dochter heeft een route uitgestippeld die hen onder andere naar Tokio, een bergstreek in het binnenland en Kyoto voert. Ze bezoeken daar musea, tempels en andere plekken van belang. In de bergen wil de dochter graag wandelen, maar daar voelt de moeder zich niet toe in staat. Die laat sowieso af en toe merken dat zij het programma wat aan de zware kant vindt, en dat misschien niet uitsluitend lichamelijk. Ook bij bezoek aan musea is zij vaak eerder dan haar dochter buiten, en wacht dan op haar, als het kan op een bankje in de zon. Is dat ouderdom, of heeft zij iets beginnend engs onder de leden? We horen het niet.

Praten met elkaar doen de vrouwen niet veel. Meermaals is een gesprekje tijdens de maaltijd of bij een verplaatsing voor de dochter de aanleiding voor een lange terugblik. Tijdens deze in zichzelf gekeerde momenten herbeleeft zij episoden uit haar studietijd en het leven met haar echtgenoot. Ze vloeien zo ongemerkt het verhaal binnen dat je je, soms na veel bladzijden, pas bij de terugkeer naar het nu realiseert dat je je bevond in zo´n herinnering. Die herinneringen zijn zonder uitzondering momenten waarop de dochter zich realiseerde dat zij gelukkig was. 

Meer is het eigenlijk niet, wat plot betreft. Ik ervoer het lezen van dit verhaal, mede door de kalmte en eenvoud waarmee het is geschreven, vooral als een sfeerbeeld. Japan in de regen, de gekleurde bomen, de minimalistische inrichting van café´s waardoor niets afleidt van de eveneens minimale interactie tussen de twee vrouwen. Je zou eigenlijk de uitgebreide versie van deze roman willen lezen, je nieuwsgierigheid bevredigen naar de achtergrond van wat hier slechts wordt aangestipt.

Jessica Au / Koud genoeg voor sneeuw / Vertaald uit het Engels – Cold Enough for Snow - door Jeske van der Velden / 160 blz / De Arbeiderspers, 2022