Bloedeloos

Lezen is soms een zaak van lange adem. Ik heb dat zelf de afgelopen weken weer eens aan den lijve ondervonden. Al na een uur of twee luisteren naar Goede mannen van Arnon Grunberg bekroop mij een gevoel van desinteresse. Het verhaal boeide me niet en het was mij op dat moment volstrekt onduidelijk wat de schrijver aan het voorbereiden was. Maar ik ben een brave lezer, gun de auteur zijn aanloop en blijf daarom luisteren. Het werd helaas, op enkele passages na, niet veel beter. Na ruim 15 uur was de martelgang voorbij en koppelde ik mijn oortje af, met het vaste voornemen Grunberg voorlopig even links te laten liggen. Wanneer een klik tussen schrijver en lezer er niet is moet je die niet forceren.

Goede mannen is het verhaal van Geniek Janowski, bijgenaamd de Pool. Hij is brandweerman bij de ‘C-ploeg’ in Heerlen. Hij is brandweerman geworden om mensen te redden, hij wil een goede echtgenoot en vader zijn. Een goede man, dus, net zoals zijn collega’s. Maar hij krijgt niet echt de kans een goede man te zijn. Zijn tienerzoon raakt depressief, pleegt zelfmoord, de Pool begint een verhouding met de vrouw van een collega, raakt in de war, verstopt zichzelf tijdelijk in kloosterstal, verlaat als hij eruit komt zijn vrouw en reist vervolgens met een datingbureau naar Oekraïne om een nieuwe vrouw te vinden. Ofschoon deze opsomming bij verre na geen recht doet aan de roman, toont hij wel de hinkstapsprongen die Grunberg zich in dit verhaal veroorlooft. Ze hebben tezamen misschien een diepere betekenis, maar mij ontgaat die. Dat het verhaal op mij daarnaast een te bedachte, bloedeloze indruk maakt is dan maar een klein verwijt in de marge van het grotere geheel.

Arnun Grunberg
Goede mannen
Luisterboek, voorgelezen door Kees Hulst
15 uur en 16 minuten
Nijgh & Van Ditmar