Weggestopt

Schrijven over incest zal niet gemakkelijk zijn wanneer het jezelf is overkomen. Manon Uphoff doet dat toch in Vallen is als vliegen. De dader was haar vader. Hij misbruikte zijn twee dochters en twee stiefdochters al op jonge leeftijd. Uphoff, die in 1962 werd geboren als jongste van een groot gezin, sprak er nooit over. Tot haar oudste zus eind 2015 van de trap viel en aan de gevolgen daarvan overleed. Met die zus had ze al jaren geen contact meer, maar haar dood zette iets in gang dat leidde tot een zelfonderzoek naar de incest en uiteindelijk tot dit boek.

Uphoff geeft haar vader in Vallen is als vliegen de bijnaam Minotaurus. Een mythisch wezen, deels mens, deels beest, deels god. Een wezen dat zaken naar zijn hand kon zetten. Wat de man ook deed. Geen van de dochters klapte ooit uit de school, zijn vrouw had geen idee van de praktijken die zich recht boven haar hoofd, op de zolderkamertjes, afspeelden.

Uphoff’s verslag is geen chronologische weergave van de gebeurtenissen. Integendeel, ze construeert een vertelling waarin ze schijnbaar zonder enig plan en heel associatief over haar jeugd vertelt. De verhalen buitelen over elkaar, waardoor je soms uit het niets wordt geconfronteerd met de meest afschuwelijke details. Ze is ook heel feitelijk en nuchter, een dramatische opbouw ontbreekt geheel. De feiten maken al indruk genoeg.

Ik luisterde het boek, door haarzelf voorgelezen. Dan is een luisterboek op z’n sterkst.

Manon Uphoff
Vallen is als vliegen
Voorgelezen door de auteur
4 uur en 45 minuten
Querido / via Storytell