vrijdag 5 augustus 2011

Sophie in Weimar

Sophie, de dochter van koning Willem II en de Russische tsarendochter Anna Pavlovna, is in de Nederlandse geschiedenis vrij onbekend. Maar in Saksen-Weimar-Eisenach, het Duitse groothertogdom, is zij heel beroemd. Zij werd geboren in 1824, als laatste kind van Willem II en Anna Pavlovna, en trouwde in 1842 met Carl Alexander van Saksen-Weimar-Eisenach. Coppens beschrijft uitvoerig de voorgeschiedenis, het leven aan het Haagse hof en de relatie tot het Russische hof, waar Anna Pavlovna van afkomstig was. Ook Sophie's leven in Weimar, de stad waar het groothertogelijk slot stond, komt aan de orde.
Weimar in die tijd is natuurlijk de stad waar de herinnering aan Goethe en Schiller nog leeft. Als een jong meisje, voor haar huwelijk, had Sophie al eens een bezoek gebracht aan het huis van Goethe aan het Frauenplan in Weimar. Ze heeft interesse in de literatuur. Wanneer ze in 1853 groothertogin wordt, gaat de nalatenschap van Goethe en Schiller een belangrijke rol spelen in haar leven. In 1885 laat Walther, de laatste kleinzoon van Goethe, haar de complete erfenis van Goethe na. Sophie besluit dan haar eigen vermogen te gebruiken voor het bouwen van een archief. Kort daarop wordt haar door de erfgenamen van Friedrich Schiller ook diens literaire erfenis geschonken. Daarmee wordt haar onderneming het Goethe-Schiller archief, het eerste literaire archief in Duitsland.
Thera Coppens heeft in de eerste plaats een biografie geschreven, maar dan wel een met de trekjes van een historische roman. Haar boek leest heel prettig, en voor iemand als ik die is geïnteresseerd in de geschiedenis van het huis Oranje-Nassau is het een heel spannend boek: het zit boordevol met feiten en weetjes die ik nog niet kende. Ook als een regelmatige bezoeker van Weimar en het Goethehaus - Weimar ligt dicht bij de Autobahn en is dus een heel aantrekkelijke stop - boeide de achtergrondinformatie over Goethe mij enorm.
Coppens schreef een dikke pil. Ruim 600 bladzijden, gedrukt in een kleine letter. Maar ik vond het jammer dat ik het boek uit had.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten