maandag 9 november 2020

Verslavende verhalen

De veelzijdigheid van Rob van Essen als schrijver van korte verhalen is indrukwekkend. In zijn nieuwe bundel, Een man met goede schoenen, laat hij dat twintig keer zien. Het langste verhaal omvat veertig bladzijden, maar ook in kleine miniaturen van slechts enkele pagina’s weet hij je bij de lurven te pakken. De situaties die hij schetst beginnen meestal heel alledaags, maar al snel krijgen die vervreemdende of licht absurdistische trekjes. Relativering en humor zijn eveneens passende trefwoorden. Soms doet het denken aan Roald Dahl, een andere keer aan Kafka. Kortom, leesvoer van hoog niveau. 

Het langste verhaal, De therapeut, is een mooie illustratie van Van Essens werkwijze. Net na het avondeten wordt er bij de hoofdpersoon, David, aangebeld. Het is zijn therapeut, bij wie hij die ochtend voor het eerst is geweest voor een sessie. De man zegt de verbouwereerde David zijn jas te pakken en met hem mee te gaan. De therapeut is met de auto, ze nemen de snelweg en al gauw heeft David door dat ze richting zijn ouderlijk huis rijden. Een kilometer of vier voordat ze daar zullen arriveren moet David uitstappen en de rest lopend afleggen. De therapeut rijdt alvast door naar Davids ouders. Lopend over de donkere polderweg, toch wel een beetje in de war, komen de gedachten aan zijn jeugdjaren bovendrijven. Voor de tweede keer die dag, want ’s morgens was dat ook al het belangrijkste onderwerp geweest tijdens de sessie bij de therapeut. Wanneer David zijn geboortedorp binnenloopt en zijn ouderlijk huis nadert, treft hij daar iets aan dat zijn voorstellingsvermogen ver te boven gaat. Absurd. Bizar. Zwarte humor. Met die termen blijf je als lezer achter. Briljant gedaan.

Dus. Sta je open voor op het verkeerde been gezet worden? Voor vertellingen waarvan je niet kan zeggen dat je ze helemaal doorgrondt? Dan is dit je ideale bundel. Verslavend. Warm aanbevolen. Maar dat was al duidelijk.

Rob van Essen / Een man met goede schoenen / 255 blz / Atlas Contact